- қоржын
- Қоржын сөгу. этногр. Құдалық кезінде күйеу жігіт жақтың қалыңдық аулына әкелген қоржынын ашу жоралғысы (Қаз. этнография., 3, 618). Қоржын там. Екі бөлмелі етіп жасалған шағын там, саман үй. Қ о р ж ы н т а м н ы ң үңірейіп ашық тұрған қуысынан әлгі дабыр-дұбыр дыбыстар бір естіліп, бір естілмей құмыға бастады (Ж.Қорғасбек, Үлпілдек, 15). Үйлердің өзін кешен, үйтас, құжыра, тасболат там, қ о р ж ы н т а м деп бөлген. Бұлардың бір-бірінен айырым белгісі мол (Қаз. әдеб., 23.12.1977, 2). Қоржын тігу. этногр. Күйеу жігіт жұртының қалыңдық ауылына апаруға арналған қоржынды дайындау салты (Қаз. этнография., 3, 618).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.